MİĞFER NEDİR
Başı, dış darbelerden koruyan madeni başlık. Miğfer, silahların yapımından evvel, muharebede kılıç, mızrak, ok gibi harp aletlerinden korunmak için giyilirdi. Miğfer ve zırh bir bütünlük arz eder. Osmanlı miğferleri ince bakırdan ve çelikten yapılan iki cinstir. Miğfer tepesi sivri, fes biçiminde bir alettir. Asıl tepeye gelecek yer temrenle süslenir, temrenin ucu bazan sivri olup, bazan da Allah ismi (Lafza-i Celal) ve bazan da hilalle nihayetlenirdi. Eski miğferlerin üstünde ayet-i kerimeler yazılı olanları da vardı. Savunma aleti olan miğfer, bütün devirlerde ve bütün ülkelerde askerler tarafından kullanıldı. Önünde burnu muhafazaya mahsus ve aşağı yukarı çıkabilecek surette bir levha ile bunun sağ ve solunda süs nevinden olmak üzere tuğ sokmaya mahsus bir yer vardı. Boyun ve kulakları korumak için de küçük zincir halkaları takılırdı. Ön taraftan iki uç kavuşturulup burun siperliği indirilince gözler ve yanaklardan pek az kısım görünürdü. Miğfer, Birinci Dünya Savaşının ikinci yılından itibaren tüfek mermisinin sekmesini, sağlamak ve top mermisinin parça etkisine karşı başı korumak üzere orduda yeniden kullanılmaya başlanıldı. Bugün kullanılanlar çelikten olup, tatbikat ve eğitimlerde askerin techizatından bir parçadır. İtfaiyeciler, maden işçileri, polis memurları, otomobil yarışçıları, motosiklet sürücüleri vs. gibi çeşitli meslekten olanlar, miğferin koruyucu faydasından dolayı kullanmaktadır. Bunların hemen hemen hepsi hafif olan fiberglas gibi maddelerden yapılmaktadır.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.